Ασύμμετρες Απειλές και Συγκρούσεις (ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΔΑΧΘΕΙ ΤΟ 2023-24)

Κωδικός μαθήματος
Ε1600Ε
Μονάδες ECTS
5
Εξάμηνο
Εξάμηνο Ε / Ζ
Κατηγορία μαθήματος
Διδάσκων καθηγητής

(ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΔΑΧΘΕΙ ΤΟ 2023-24)

Περιγραφή μαθήματος

Το μάθημα εστιάζει στις μη συμβατικές προκλήσεις για τη σύγχρονη διεθνή ασφάλεια. Στόχος του μαθήματος είναι να μελετήσει υφιστάμενες και δυνητικές απειλές που διαμορφώνονται στο πλαίσιο ενός παγκοσμιοποιημένου διεθνούς συστήματος. Το μάθημα θα επικεντρωθεί τόσο στις δυναμικές που αναπτύσσονται εντός των κρατών όσο και εκείνων που αναπτύσσονται σε ένα διεθνικό και εξω-κρατικό επίπεδο. Συγκεκριμένα, θα διερευνηθούν θεωρητικές και πρακτικές όψεις φαινομένων, όπως τα «αποτυχημένα» κράτη, οι διεθνοποιημένες εμφύλιες συγκρούσεις και η διεθνής τρομοκρατία. Παράλληλα, αντλώντας παραδείγματα από τη σύγχρονη εποχή, θα εξεταστεί η διεύρυνση της έννοιας της ασφάλειας σε ζητήματα όπως η μετανάστευση και οι πανδημίες.

ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Σκοπός του μαθήματος είναι να προσφέρει στους φοιτητές μια σφαιρική θεώρηση της πολυπλοκότητας των ζητημάτων ασφάλειας στο σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο διεθνές περιβάλλον, λειτουργώντας συμπληρωματικά προς άλλα μαθήματα που εξετάζουν «παραδοσιακές» συγκρούσεις και απειλές.

Στο τέλος του μαθήματος, οι φοιτητές αναμένεται να είναι σε θέση να αναγνωρίζουν και να κατανοούν τις δυναμικές που αναπτύσσονται σε ένα ευρύ φάσμα «νέων»—ή με καινοτόμα στοιχεία—απειλών και φαινομένων. Επίσης, οι φοιτητές αναμένεται να εξοικειωθούν με τα θεωρητικά εργαλεία και τα εμπειρικά παραδείγματα που θα τους επιτρέψουν να αναλύουν μη συμβατικά ζητήματα ασφάλειας, όπως αυτά διαμορφώνονται σήμερα και στο μέλλον.

Στο τέλος του μαθήματος, οι φοιτητές αναμένεται να διαθέτουν τις παρακάτω δεξιότητες:

•    Γνώση και Κατανόηση

  • Εξοικείωση με τη συζήτηση σχετικά με τη σύγχρονη ασφάλεια

  • Κατανόηση των αλλαγών στο διεθνές σύστημα που συντελούνται κατά την μετάβαση στον 21ο αιώνα

  • Εξοικείωση με τις τυπολογίες και τις μεθόδους ανάλυσης των νέων απειλών και δρώντων

•    Δεξιότητες και Ικανότητες

  • Δυνατότητα αναγνώρισης και κατηγοριοποίησης νέων φαινομένων και απειλών που συνδέονται με τη διεθνή ασφάλεια

Ικανότητα διασύνδεσης θεωρίας-παραδείγματος

ΓΕΝΙΚΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ

Το μάθημα θα βοηθήσει τους φοιτητές να διευρύνουν τις εξής δεξιότητες:

  • Εργασία: Αυτόνομη εργασία, Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής, Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης, Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον, Ικανότητα χρήσης γραπτού λόγου, Ανάπτυξη Επιχειρήματος 

  • ΠρόοδοιΑναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών, με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών 

  • Γραπτές εξετάσεις: Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής, Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης, Ικανότητα χρήσης γραπτού λόγου

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

Το μάθημα εξετάζει τις μη συμβατικές προκλήσεις στη διεθνή ασφάλεια. Ξεφεύγοντας από την κρατο-κεντρική αντίληψη για την ειρήνη και την ασφάλεια, στόχος του μαθήματος είναι να μελετήσει υφιστάμενες και δυνητικές απειλές που διαμορφώνονται στο πλαίσιο του σύγχρονου παγκοσμιοποιημένου διεθνούς συστήματος.

Το μάθημα θα επικεντρωθεί τόσο στις δυναμικές που αναπτύσσονται εντός των κρατών όσο και εκείνων που αναπτύσσονται σε ένα διεθνικό και εξω-κρατικό επίπεδο. Συγκεκριμένα, θα εξεταστούν θεωρητικές και πρακτικές όψεις φαινομένων όπως τα «αποτυχημένα κράτη», οι διεθνοποιημένες εμφύλιες συγκρούσεις και η διεθνής τρομοκρατία. Παράλληλα,  το μάθημα θα εισάγει τους φοιτητές σε επίκαιρες συζητήσεις, όπως η ιδιωτικοποίηση της βίας, το μέλλον των στρατιωτικών τεχνολογιών και εν γένει του πολέμου και η αναγωγή σε ζήτημα ασφάλειας φαινομένων όπως η μετανάστευση και οι πανδημίες.

Θεματικές ενότητες:

Μάθημα

Θεματική

Προτεινόμενη βιβλιογραφία**

1ο

Mη-συμβατικές απειλές για τη διεθνή ασφάλεια:

 

εισαγωγή στις διαφορετικές μορφές (αν)ασφάλειας και είδη δρώντων

 

Βιβλιογραφία στην ελληνική γλώσσα:

Baylis. J. (2011) Διεθνής και Παγκόσμια Ασφάλεια στη μεταψυχροπολεμική εποχή. Στο Baylis, J., Smith, S., Owens, P. (επ.) Η παγκοσμιοποίηση της διεθνούς πολιτικής: μια εισαγωγή στις διεθνείς σχέσεις. Αθήνα: Επίκεντρο

Τζιφάκης, Ν. (2008) Η Ανθρώπινη Ασφάλεια ως Λόγος, Θεωρία και Πολιτική Πρακτική. Τετράδια Πολιτικής Επιστήμης. νο. 5, σσ. 65-80

Ντόκος, Θ. Π. (2008) Ασύμμετρες Απειλές και Διεθνής Ασφάλεια. Στο Δ. Τριανταφύλλου, Κ. Υφαντής και Ε. Χατζηβασιλείου (επ.). Διεθνείς Σχέσεις. Σύγχρονη Θεματολογία και Προσεγγίσεις. Αθήνα: Παπαζήσης.

Βιβλιογραφία στην αγγλική γλώσσα:

Krause, K., & Williams, M. (2018). Security and “Security Studies” Conceptual Evolution and Historical Transformation. In Gheciu, A., & Wohlforth, W. C. (Eds.). (2018). The Oxford handbook of international security. Oxford: Oxford University Press.

Newman, E. (2020). Human security. In Hampson, F. O., Özerdem, A., & Kent, J. (Eds.). (2020). Routledge Handbook of Peace, Security, and Development. London: Routledge, pp. 33-44.

Baldwin D. A. (1997) The concept of security, Review of International Studies, 23(1), pp. 5–26.

Schneckener, Ulrich. (2007) Armed Non-State Actors and the Monopoly of Force. In Alyson Bailes, Ulrich Schneckener and Herbert Wulf. Revisiting the State Monopoly on the Legitimate Use of Force (pp. 10-18). Geneva Centre for the Democratic Control of Armed Forces (DCAF). Policy Paper 24

2ο

Συγκρούσεις «παλαιού» και «νέου» τύπου:

 

η μετα-νεωτερικότητα στις συγκρούσεις του 21ου αιώνα;

Βιβλιογραφία στην ελληνική γλώσσα:

Sheehan. M. (2011) Ο Μεταβαλλόμενος Χαρακτήρας του Πολέμου. Στο John Baylis, Steve Smith, Patricia Owens (επ.) Η παγκοσμιοποίηση της διεθνούς πολιτικής: μια εισαγωγή στις διεθνείς σχέσεις. Αθήνα: Επίκεντρο

Καλύβας Σ. Ν. (2008). Το Μέλλον των Πολέμων: "Νέοι" και "Παλαιοί" Εμφύλιοι Πόλεμοι. Στο Δημήτρης Τριανταφύλλου, Κώστας Υφαντής και Ευάνθης Χατζηβασιλείου (επ.). Διεθνείς Σχέσεις. Σύγχρονη Θεματολογία και Προσεγγίσεις. Αθήνα: Παπαζήσης.

Βαρβιτσιώτης, Ι., Ρούσσος. Σ. (2008). «Παλαιά» και «νέα» τρομοκρατία και το «νομαδικό τζιχάντ». Στο Τυφλοί Στρατοί. Η Δύση και η Απειλή του Ισλαμικού Φονταμενταλισμού. Αθήνα: Καστανιώτης

Βιβλιογραφία στην αγγλική γλώσσα:

Davies, S.,  Pettersson, T., & Öberg,  M. (2022). Organized violence 1989–2021 and drone warfare. Journal of Peace Research, 1-18.

Kaldor, M. (2013). In defence of new wars, Stability: International Journal of Security and Development, 2 (1). 1-16

Melander, E., Öberg, M. and Hall, J. (2009) Are ‘New Wars’ More Atrocious? Battle Severity, Civilians Killed and Forced Migration Before and After the End of the Cold War. European Journal of International Relations, 15(3), 505-536.{Themnér, 2014 #11}

3ο

Υβριδικός πόλεμος:

η λεπτή κόκκινη γραμμή μεταξύ πολέμου και ειρήνης

Βιβλιογραφία στην ελληνική γλώσσα:

Χουζούρης, Κ. (2021) Ο υβριδικός πόλεμος του λοχία της βρετανικής αυτοκρατορίας. Foreign Affairs (Hellenic Edition). https://bit.ly/3nS4cDo 

Βιβλιογραφία στην αγγλική γλώσσα:

Hoffman, F. G. (2007). Conflict in the 21st century: The rise of hybrid wars. Arlington: Potomac Institute for Policy Studies. pp. 11-33

Monaghan, S. (2019). Countering hybrid warfare. Prism, 8(2), 82-99.

Rauta, V. (2020). Towards a typology of non-state actors in ‘hybrid warfare’: proxy, auxiliary, surrogate and affiliated forces. Cambridge Review of International Affairs, 33(6), 868-887.

Fabian, S. (2019). The Russian hybrid warfare strategy–neither Russian nor strategy. Defense & Security Analysis, 35(3), 308-325.

4ο 

Διεθνοποιημένες Εμφύλιες Συγκρούσεις: 

Ντονμπάς

 

Ο πόλεμος στην Ουκρανία πριν από τον πόλεμο στην Ουκρανία

Βιβλιογραφία στην ελληνική γλώσσα:

Τσακίρης, Θ. (2010), «Το δόγμα του εγγύς εξωτερικού: Η ρωσική εξωτερική πολιτική έναντι της Ουκρανίας», στο Καραγιάννης , Μ., Κυρκιλής Δ. κ.ά. (επ.) Η Ρωσία σήμερα: πολιτική, οικονομία και εξωτερικές σχέσεις, Αθήνα: Παπαζήσης

Motyl, A. (2015). Όταν η Ουκρανία έχασε το Ντόνετσκ. Foreign Affairs (Hellenic Edition). https://bit.ly/2YzkLrK 

Mironova,  V. & Sergatskova, E. (2017). Πώς η Ουκρανία κυριάρχησε πάνω στις πολιτοφυλακές της. Foreign Affairs (Hellenic Edition). https://bit.ly/384CnPn 

Βιβλιογραφία στην αγγλική γλώσσα:

Carment, D., & James, P. (2000). Explaining third-party intervention in ethnic conflict: theory and evidence. Nations and Nationalism, 6(2), 173-202.

Katchanovski, I. (2016). The separatist war in Donbas: A violent break-up of Ukraine? European Politics and Society, 17(4), 473-489.

Wilson, A. (2016). The Donbas in 2014: Explaining civil conflict perhaps, but not civil war. Europe-Asia Studies, 68(4), 631-652.

Rauta, V. (2016). Proxy agents, auxiliary forces, and sovereign defection: assessing the outcomes of using non-state actors in civil conflicts. Southeast European and Black Sea Studies, 16(1), 91-111.

Ollivant, D. A. (2016). The rise of the hybrid warriors: from Ukraine to the Middle East. War on the Rocks.  https://bit.ly/2WtU5rb 

International Crisis Group. (2019). Rebels without a Cause:  Russia’s Proxies in Eastern Ukraine. Europe Report 254. https://bit.ly/3qONh6f 

5ο 

Αποτυχημένα κράτη:

Υεμένη

 

κατάρρευση, διακυβέρνηση και μινι-κράτη

 

Βιβλιογραφία στην ελληνική γλώσσα:

Salisbury,  P. & Weissenburger, A. (2022). Η ανέλπιστη επιτυχία της εκεχειρίας στην Υεμένη. Foreign Affairs (Hellenic Edition). https://bit.ly/3Iy1Lzl 

Κουργιώτης, Π. (2016) Η κρίση στις σχέσεις Σαουδικής Αραβίας – Ιράν: γεωπολιτική χειραφέτηση και φονταμενταλιστική σύγκρουση. Γνώμη. ΚΕΜΜΙΣ. https://bit.ly/2NyEP7n 

Βιβλιογραφία στην αγγλική γλώσσα:

Newman, E. (2019) ‘Failed States and International Order: Constructing a Post-Westphalian World’, Contemporary Security Policy, 30(3), 421-443.

Salisbury, P. (2017). Yemen: national chaos, local order. Chatham House. https://bit.ly/3SfCu0v 

Eleftheriadou, M. (2021). Non-state armed actors and contested sovereignties in internationalized civil wars: the case of Yemen’s civil war (2015-). International Politics, 1-20.

al-Awlaqi, W., al-Madhaji, M., & Biswell, A. (2018). Local Governance in Yemen amid Conflict and Instability. Sana’a Center for Strategic Studies.  https://bit.ly/39aK6fy 

6ο

Τρομοκρατία:  

 

η διεθνής τρομοκρατία στο μεταίχμιο μεταξύ της θρησκευτικής και της ακροδεξιάς πολιτικής βίας

Βιβλιογραφία στην ελληνική γλώσσα:

Kepel. G. (2000). Ο Οσάμα Μπιν Λάντεν και η Αμερική: Μεταξύ τρομοκρατίας και θεάματος. Στο Τζιχάντ. Ο Ιερός Πόλεμος. Αθήνα: Καστανιώτη 

Ελευθεριάδου, Μ. (2022). Ριζοσπαστικοποίηση. Αθήνα: Ευρασία, 95-140 

Βιβλιογραφία στην αγγλική γλώσσα:

Marsden, S. V. & Schmid, A. P. (2011) Typologies of Terrorism and Political Violence In Schmid, A. P. (ed). The Routledge handbook of terrorism research. New York: Routledge. 

Gofas, A. (2012). 'Old' vs. 'New' Terrorism: What's in a Name? Uluslararası İlişkiler/International Relations, 17-32.

Abbas, T. (2020). Far right and Islamist radicalisation in an age of austerity: a review of sociological trends and implications for policy. The Hague: International Centre for Counter-Terrorism (ICCT). https://bit.ly/3BV52qX 

Macklin, G. (2019). The Christchurch Attacks: Livestream Terror in the Viral Video Age. CTC Sentinel, 12(6). https://bit.ly/3BxILOi 

7ο 

Ο άδοξος πόλεμος των ιδιωτικών στρατών:

 

η αυξανόμενη ιδιωτικοποίηση της ξένης επέμβασης και οι προεκτάσεις της

Βιβλιογραφία στην ελληνική γλώσσα:

Τζιφάκης, N. (2009). Η Ιδιωτικοποίηση της Άμυνας και της Ασφάλειας: Κίνδυνοι και Ευκαιρίες, Φιλελεύθερη Έμφαση, τχ. 40

Λιαρόπουλος. Α. (2014) Η Ιδιωτικοποίηση του Πολέμου: Ο Ρόλος των Ιδιωτικών Στρατιωτικών Εταιρειών στη Διεθνή Ασφάλεια. Αεροπορική Επιθεώρηση, νο. 101

Βιβλιογραφία στην αγγλική γλώσσα:

Calcara,  A. (2022). Contractors or robots? Future warfare between privatization and automation. Small Wars & Insurgencies, 33(1-2), 250-271.

Leander, A. (2005). The market for force and public security: The destabilizing consequences of private military companies. Journal of Peace Research, 42(5), 605-622.

Kinsey, C. (2006). A typology of private military/security companies. In Corporate Soldiers and International Security: The Rise of Private Military Companies (pp. 8-33). New York: Routledge.

Marten, K. (2019). Russia’s use of semi-state security forces: the case of the Wagner Group. Post-Soviet Affairs, 35(3), 181-204. 

8ο 

Πόλεμος και τεχνολογία Ι: 

Drones  και κυβερνοπόλεμος

 

η επανάσταση στις στρατιωτικές υποθέσεις και το μέλλον του πολέμου

Βιβλιογραφία στην ελληνική γλώσσα:

Schneider,  J. & Macdonald, J. (2017). Γιατί οι στρατιώτες δεν εμπιστεύονται τα drones. Foreign Affairs (Hellenic Edition). https://bit.ly/3g2TvYF 

Cronin, A. K. (2021). Το μέλλον των αμερικανικών εκστρατειών με drone. Foreign Affairs (Hellenic Edition). https://bit.ly/3bRl7mI 

Θεοφίλης, Α. (2018). Οι Κυβερνοεπιθέσεις ως Μέσο Στρατηγικής. Στρατηγικόν, 2, 119-132.

Valeriano, B., & Maness, R. (2012). Η ομίχλη του κυβερνο-πολέμου. Foreign Affairs (Hellenic Edition). https://bit.ly/2MqC1dm

Βιβλιογραφία στην αγγλική γλώσσα:

Wired. (2019). The WIRED Guide to Cyberwar. (August 23, 2019). https://bit.ly/2YIb5LX  

Weiss, M. (2022). The rise of cybersecurity warriors? Small Wars & Insurgencies, 33(1-2), 272-293.

Lindsay, J. R. (2013). Stuxnet and the Limits of Cyber Warfare. Security Studies, 22(3), 365-404. 

Cronin, A. K. (2013). Why drones fail: when tactics drive strategy. Foreign Affairs, 92(4), 44-54. 

Rossiter, A. (2018). Drone usage by militant groups: exploring variation in adoption. Defense & Security Analysis, 34(2), 113-26.

Rassler, D. (2018). The Islamic State and drones. Combating Terrorism Center at West Point. https://bit.ly/3BQqqxo 

9ο 

Πόλεμος και τεχνολογία ΙΙ:

Όπλα μαζικής καταστροφής

 

πόσο περιορισμένος θα είναι ο πόλεμος του μέλλοντος;

Βιβλιογραφία στην ελληνική γλώσσα:

Χάλαρης, Μ. (2016) Αποτελούν τα όπλα μαζικής καταστροφής απειλή για την εσωτερική ασφάλεια της Ελλάδας και της ΕΕ;. Κύκλος Ιδεών. https://bit.ly/2CH7Xax 

Dalton,  T. & Levite, A. (2022) Το καθεστώς της μη διάδοσης των πυρηνικών καταρρέει. Foreign Affairs (Hellenic Edition). https://bit.ly/3RnoRgg 

Mueller, J. (2013). Τα χημικά όπλα δεν χαράζουν «κόκκινες γραμμές». Foreign Affairs (Hellenic Edition). https://bit.ly/2VqPLIz 

Βιβλιογραφία στην αγγλική γλώσσα:

Koblentz, G. D. (2020). Emerging technologies and the future of CBRN terrorism. The Washington Quarterly, 43(2), 177-196.

Kallenborn, Z. & Bleek, P. C. (2019) Drones of Mass Destruction: Drone Swarms and the Future of Nuclear, Chemical, and Biological Weapons. War on the Rocks. https://bit.ly/2YEUtUY 

Asal, V., Avdan, N., & Ackerman, G. (2022). Breaking taboos: Why insurgents pursue and use CBRN weapons. Journal of Peace Research, 1-16.

Koehler, D., & Popella, P. (2020). Mapping far-right chemical, biological, radiological, and nuclear (CBRN) terrorism efforts in the west: Characteristics of plots and perpetrators for future threat assessment. Terrorism and Political Violence, 32(8), 1666-1690.

10ο 

Διεθνές έγκλημα: 

κράτη-μαφίες, ναρκο-πόλεμος και συμμορίες

Βιβλιογραφία στην ελληνική γλώσσα:

Naím, Μ. (2012). Τα κράτη - μαφίες. Foreign Affairs (Hellenic Edition). https://bit.ly/3g1egEb 

Carpenter, M. (2019). Οι ολιγάρχες που έχασαν την Ουκρανία και κέρδισαν την Ουάσινγκτον. Foreign Affairs (Hellenic Edition). https://bit.ly/3PyvlXZ 

Briscoe,  I. (2017). Η άνθιση της κόκας της Κολομβίας. Foreign Affairs (Hellenic Edition). https://bit.ly/2BIsueb   

Folch,  I. (2012). Πρόβλημα στο Τριπλό Σύνορο. Foreign Affairs (Hellenic Edition). https://bit.ly/2ZcOUMU 

Βιβλιογραφία στην αγγλική γλώσσα:

Albanese, J. (2015). Transnational Organized Crime. στο Organized crime: From the mob to transnational organized crime. London: Routledge. pp. 211-251

Martin, G. (2013). Terrorism and transnational organized crime. στο Albanese, J., & Reichel, P. (Eds.). Transnational organized crime: an overview from six continents. Los Angeles: Sage.

Correa-Cabrera, G. (2017). Mexico’s Drug War: A Modern Civil War?. In Los Zetas Inc.: Criminal corporations, energy, and civil war in Mexico. Austin: University of Texas Press. 85-153

Miguel Cruz, J. (2010). Central American maras: from youth street gangs to transnational protection rackets. Global Crime, 11(4), 379-398. 

11ο 

Μετανάστευση:

η μετανάστευση ως ζήτημα ασφάλειας 

 

Βιβλιογραφία στην ελληνική γλώσσα:

Μίσιου, Κ. (2018). Προσφυγική Κρίση & Αντιπροσφυγική Κινητοποίηση: Μια καταγραφή των ρατσιστικών επιθέσεων με αιχμή το προσφυγικό στην Ελλάδα (2015-2017). Επιστήμη και Κοινωνία, 38, 78-102.

Καφέ, Α., Γεωργιάδου, Β., & Λιαλιούτη, Ζ. (2018). Βία κατά μεταναστών στην Ελλάδα. Μια νέα βάση δεδομένων για το ρεπερτόριο δράσης ακροδεξιών ομάδων (1991-2017). Επιστήμη και Κοινωνία, 37, 41-72.

Κουντούρη, Φ. (2009). Ο οικονομικός μετανάστης στην πολιτική ατζέντα: η δημόσια συγκρότηση του μεταναστευτικού ζητήματος στη μεταπολίτευση. Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών, 128(128), 39-76.|

Βιβλιογραφία στην αγγλική γλώσσα:

Chamie, J. (2020). International migration amid a world in crisis. Journal on Migration and Human Security, 8(3), 230-245. 

Schmid, Alex P. (2016) Links between Terrorism and Migration: An Exploration. The International Centre for Counter-Terrorism – The Hague, 7:4. 

Adamson, F. B. (2006). Crossing borders: international migration and national security. International Security, 31(1), 165-199.

Eleftheriadou, M. (2018). Refugee Radicalization/Militarization in the Age of the European Refugee Crisis: A Composite Model. Terrorism and Political Violence, 32(8), 1797-1818.

12ο 

Πανδημίες:

επιβιώνοντας στη νέα πανούκλα

 

Βιβλιογραφία στην ελληνική γλώσσα:

Διακαντώνης, Μ.. (2022). Η πανδημία και το τέλος της διεθνούς οικονομικής «κανονικότητας».  Foreign Affairs (Hellenic Edition). https://bit.ly/3Irt8Lg 

Λάγιος, Θ. & Λέκκα, B. (2020). «Μένουμε Σπίτι»: η βιοπολιτική οικονομία της υγείας. Marginalia. https://bit.ly/3fBoPxH 

Γεμενής, K. (2020). Ποιοι πιστεύουν στις θεωρίες συνωμοσίας για τον νέο κορωνοϊό;. Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών, 154, 97–108 

Fairchild, A. L. (2020). Η COVID-19 δελεάζει επίδοξους αυταρχικούς. Foreign Affairs (Hellenic Edition). https://bit.ly/2DNKjtr 

Φραγκονικολόπουλος, Χ. Α. & Παναγιώτου. Ν. (2020). Δημοκρατίες και παγκόσμιες κρίσεις. The Books’ Journal. https://bit.ly/3h4Uc4m 

Βιβλιογραφία στην αγγλική γλώσσα:

Kahl, C., & Wright, T. (2021). New World Disorder. Στο Aftershocks: Pandemic politics and the end of the old international order. New York: St. Martin's Press. 

Koehnlein, B., & Koren, O. (2022). COVID-19, state capacity, and political violence by non-state actors. Journal of Peace Research, 59(1), 90-104.

Freedman, L. (2020) Ancient lessons for modern crisis. Engelsberg Ideas. https://bit.ly/3fCqT8G 

Walt, S. (2020) Will a Global Depression Trigger Another World War?. Foreign Policy.https://bit.ly/3euyHIs 

13ο 

Τα δυσδιάκριτα όρια της (ανα)ασφάλειας: 

τι θα σημαίνει να είσαι ασφαλής στο μέλλον; 

Βιβλιογραφία στην ελληνική γλώσσα:

Brose, C. (2020). Η νέα επανάσταση στις στρατιωτικές υποθέσεις. Foreign Affairs (Hellenic Edition). https://bit.ly/3i5Jgoh 

Βιβλιογραφία στην αγγλική γλώσσα:

Jarvis, L. (2019). Toward a vernacular security studies: Origins, interlocutors, contributions, and challenges. International Studies Review, 21(1), 107-126.

Gheciu, A. & Wohlforth, W. (2018). The future of security studies. In The Oxford Handbook of International Security. Oxford: Oxford University Press

Hardt, J. N. (2018). Security studies and the discourse on the Anthropocene: Shortcomings, challenges and opportunities. In Hickmann, T., Partzsch, L., Pattberg, P. & Weiland, S. (eds.) The Anthropocene Debate and Political Science, London: Routledge, 85-102.

** Βλ. παρακάτω (5) ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ

Η διδασκαλία του μαθήματος γίνεται μέσω διαλέξεων. Κάθε διάλεξη εξετάζει ένα ζήτημα ή μία περίπτωση με τρόπο αυτοτελή, ακολουθώντας, ωστόσο, μια λογική εξέλιξη που θα επιτρέπει την προοδευτική κατανόηση των υπό εξέταση ζητημάτων. Σημαντικό ρόλο στη διδασκαλία παίζει η χρήση οπτικοακουστικού υλικού, τόσο στη διάρκεια των διαλέξεων και ως συμπληρωματικό υλικό διδασκαλίας. 

ΧΡΗΣΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ

Στο πλαίσιο του μαθήματος, όπου είναι εφικτό, θα γίνεται χρήση οπτικοακουστικού υλικού (σύντομα βίντεο και ηχητικά ντοκουμέντα) για να καθίσταται περισσότερο άμεσο και ενδιαφέρον το μάθημα. 

Η διάλεξη (powerpoint), επιπλέον οπτικοακουστικό υλικό και κείμενα εμβάθυνσης θα αναρτώνται στην ηλεκτρονική πλατφόρμα (eclass) και στα οποία θα έχουν πρόσβαση όλοι οι φοιτητές. Θα γίνει χρήση, επίσης, άλλων δυνατοτήτων που προσφέρει το eclass, όπως η ηλεκτρονική κατάθεση εργασιών, ασκήσεις πολλαπλής επιλογής και σύντομης ανάλυσης και ανάρτηση βαθμολογίας.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

Δραστηριότητα

Φόρτος Εργασίας Εξαμήνου

Διαλέξεις

13 εβδ. x 3 ώρες = 39 ώρες

Ατομική Εργασία

7 Εβδ. x 3 ώρες x 1,5 = 31,5 ώρες

3 Πρόοδοι (αντί εξετάσεων)

(4 Εβδ. x 3 ώρες x 1,5) x 3 = 54 ώρες

Τελικές Εξετάσεις

13 Εβδ x 3 ώρες x 1,5 = 58,5 ώρες

Σύνολο

124,5 ή 129 ώρες 

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ 

Η αξιολόγηση των φοιτητών γίνεται με τρεις τρόπους:

 

  1. Τελικές γραπτές εξετάσεις (60%)

  2. Ατομική εργασία (40%)

  3. Τρεις (3) πρόοδοι (προαιρετικά)

 

Γραπτές εξετάσεις

Ο βαθμός των γραπτών εξετάσεων στο τέλος του εξαμήνου αντιστοιχεί στο 60% του τελικού βαθμού.

 

Εργασία

Οι φοιτητές, επίσης, θα πρέπει να παραδώσουν στο τέλος του εξαμήνου μια σύντομη εργασία (2000-2500 λέξεις) που θα εξετάζει ένα ζήτημα διεθνούς ασφάλειας που συνδέεται με το αντικείμενο του μαθήματος. Ο βαθμός της εργασίας θα συνυπολογιστεί (με βαρύτητα 40%) στον καθορισμό του τελικού βαθμού. 

 

Πρόοδοι

Αντί των γραπτών εξετάσεων, οι φοιτητές μπορούν να εξεταστούν με τη μέθοδο των προόδων. Οι πρόοδοι θα πραγματοποιούνται σε προκαθορισμένες ημερομηνίες και θα περιλαμβάνουν ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής και ερωτήσεις σύντομης απάντησης (2-3 παράγραφοι).

Για να ληφθεί υπόψη ο βαθμός των προόδων, ο φοιτητής/-τρια θα πρέπει να βαθμολογηθεί με βαθμό πάνω από τη βάση σε δύο (2) από τις τρεις (3) συνολικά προόδους.

 

Για τον υπολογισμό του συνολικού βαθμού των προόδων, θα ληφθεί υπόψη ο μέσος όρος των δύο προόδων με τον υψηλότερο βαθμό. Ο προκύπτων βαθμός θα αντικαθιστά τον βαθμό των εξετάσεων και θα αντιστοιχεί στο 60% του τελικού βαθμού.

 

Σε περίπτωση που ο φοιτητής/-τρια δεν έχει βαθμό πάνω από τη βάση στις δύο από τις τρεις προόδους ή θέλει να βελτιώσει τον βαθμό του/της, έχει το δικαίωμα να ζητήσει να μην ληφθεί υπόψη ο βαθμός των προόδων και να συμμετάσχει στις τελικές εξετάσεις. Σε αυτή τη περίπτωση, υπολογίζεται ο βαθμός των εξετάσεων, ανεξάρτητα αν είναι χαμηλότερος από αυτόν των προόδων.

ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Προτεινόμενη Βιβλιογραφία:

Βασικά εγχειρίδια:

Μπόση Μαίρη, Οι Όψεις της Διεθνούς Ασφάλειας, Αθήνα: Ποιότητα, 2018

Van Creveld Martin, Η Μεταμόρφωση του Πολέμου, Αθήνα: Τουρίκη, 2011          

 

Για συμπληρωματική βιβλιογραφία ανά θεματική ενότητα βλ. παραπάνω «Περιεχόμενο Μαθήματος / Θεματικές Ενότητες». Οι πηγές για τις οποίες δεν παρέχεται σύνδεσμος (link) είναι διαθέσιμες στη βιβλιοθήκη ή είναι αναρτημένες στο eclass, στα Έγγραφα, στον αντίστοιχο φάκελο. 

Συναφή επιστημονικά περιοδικά:

Journal of Peace Research

Terrorism and Political Violence

Journal of Conflict Resolution

Conflict Management and Peace Science

Small Wars & Insurgencies

Studies in Conflict & Terrorism

International Security 

Security Studies

-Άλλες πηγές

 

Correlates of War (COW Database)

http://correlatesofwar.org/

The Uppsala Conflict Data Program (UCDP)

http://www.pcr.uu.se/research/ucdp/

The Peace Research Institute Oslo (PRIO)

http://www.prio.org/

Small Wars Journal

http://smallwarsjournal.com/

The Jamestown Foundation (Terrorism Monitor)

http://www.jamestown.org/ 

The International Centre for the Study of Radicalisation and Political Violence (ICSR)

http://icsr.info/ 

The International Relations and Security Network 

http://www.isn.ethz.ch/ 

The World Security Network Foundation (WSN)

http://www.worldsecuritynetwork.com 

The “Revolution in Military Affairs” (RMA) Debate (Βιβλιογραφία)

http://www.comw.org/rma

International Crisis Group

https://www.crisisgroup.org/

URL ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ECLASS (ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΤΗΛΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ)

https://eclass.uop.gr/courses/245/